امام علی عليه ‏السلام :

جودُ الوُلاةِ بِفَيءِ المُسلِمينَ جَورٌ وخَترٌِ؛ بخشش كارگزاران از اموال مسلمانان، ظلم و خيانت است.

غدیرواقعه مهم وتاریخی با عبرتهای آن

بسمه تعالی

مقدمه :

پیامبراکرم(ص) هجدهم ذی‌الحجه سال دهم هجری زماني که از حجةالوداع به مدینه باز می‌گشت، در مکانی به نام جحفه و در کنار برکه‌ای به نام غدیر، خطبه تاریخی خود را ایراد کرد و در آن خطبه از توحید و عبودیت و رسالت گرفته تا انتصاب امیرالمومنین علی(ع) به امامت را از سوی خداوند به مردم ابلاغ فرموده و مردم را به پیروی از آن امام همام(ع) راهنمایی کرد. و بدین‌سان پیامبر(ص) گزیده 23 سال رسالت خود و اهمیت نهفته در آن را با خطبه غدیر، به‌طور تمام و کمال تبیین و تفهیم کرد، و بنیان دین را با معرفی علی‌بن ابی‌طالب(ع) به عنوان اولین و تنها جانشین پس از خود تحکیم بخشيد. و نیز امر خلافت را در هیئت امامت و وراثت در نسل خویش، حجتی قرار داد بر همه کسانی که در آن‌جا حضور داشتند. حتی بر همه آنها که هنوز به دنیا نیامده بودند.

این، آخرین فریضه‌ای بود که خداوند بر امت محمد(ص) تکلیف كرد و آن را در پیامی بزرگ و خلل‌ناپذیر بر آن حضرت فرو فرستاد تا ابدیت، کسی را توان ایستادگی در برابر آن نباشد: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم‌الاسلام دینا؛ امروز دین شما را به کمال رساندم، نعمت را بر شما تمام کردم و دین اسلام را برایتان روا دانسته و پذیرفتم (سوره مائده، آیه 3)». همچنین درباره آیه یاد شده، امام باقر(ع) می‌فرماید «پس از نزول این آیه که درباره ولایت علی(ع) بود، دیگر هیچ فریضه‌ای را خداوند فرو نفرستاد.» پس به این اعتبار می‌توان گفت: هرجا نامی از اسلام به عنوان «دین کامل» برده شود، یعنی اقرار به نبوت محمد(ص) و ولایت علی(ع). و اگر نبوت بی ولایت باشد، یعنی «دین ناتمام» یا دین پذیرفته نشده از سوی خداوند، که راهی جز گمراهی ندارد.

تاکید دوباره :

پيامبر بزرگوار اسلام(ص) پس از گذشت مدت كوتاهي از غدير، دوباره براي اتمام حجت به واقعه غدير اشاره و حديث غدير را تكرار مي‌كند: «در یکی از آخرین روزهای زندگی رسول خدا(ص) که در بستر بیماری بود؛ بلال (مؤذن پیامبر) سراسیمه خبر آورد که فردی! در مسجد به امامت جماعت مسلمانان ایستاده، و مردم منتظرند که پیامبر(ص) چه دستوری می‌فرماید.

آن روز، رسول خدا(ص) تب شدیدی داشت به‌طوری که حتی راه رفتن برای ایشان دشوار بود. با این همه، پس از شنیدن خبر، به سختی از جا برخاسته در حالی که دستی بر دوش علی(ع) و دست دیگر بر شانه فضل‌بن عباس نهاده بود به مسجد رفت.

پس از پایان نماز، پیامبر(ص) -‌به علت همان ضعف شدیدی که داشتند- بر اولین پله منبر قرار گرفته ضمن ایراد خطبه‌ای کوتاه اما سرنوشت ساز، به حاضران در مسجد چنین فرمودند: “… انی مخلف فیکم‌الثقلین ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا: کتاب‌الله و عترتی اهل‌بیتی هما الخلیفتان فیکم و انهما لن یفترقا حتی یردا علی‌الحوض؛ من دو بازمانده گرانسنگ (دو امانت گرانمایه) را در میانتان می‌گذارم که اگر به آ‌ها تمسک جویید، هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم که اهل‌بیت من و قائم مقام من در میان شما هستند. این دو، هرگز از هم جدا نمی‌شوند تا آن زمان که در کنار حوض [کوثر] بر من فرود آیند.”

صحت این حدیث را -‌که به حدیث ثقلین شهرت دارد‌- خاصه و عامه تأیید کرده و بارها آن را در کتاب‌هایشان از راویان مختلف -‌با تفاوت‌هایی در الفاظ‌- آورده‌اند.

البته ایراد این خطبه کوتاه، اگر چه با فاصله دو ماه و چند روز بعد از واقعه غدیر روی داد، اما در عین حال و در نهایت اختصار، نه تنها یادآوری فرموده‌های پیامبر(ص) در غدیرخم بود، بلکه می‌توان آن را تلخیص بي‌بدیلی هم از خطبه غدیر دانست.

اما در این میان و از غدیر تاکنون، اگر همراه و در کنار قرآن، هیچ سخن یا فرموده‌ای از پیامبر(ص) به جای نمانده بود مگر خطبه غدیر؛ شیعیان را همه بس بود در این که هویت و حقانیت خویش را به اثبات برسانند

عبرتهای غدیر:

در واقعه غدیر عبرت هایی است که با درک حقیقی آن سعادت دنیا و آخرت هر انسانی رقم خواهد خورد.

معرفی و شناخت ابعاد گسترده این حادثه به جامعه و به خصوص جوانان باید با برنامه ریزی های مدون و مستمر صورت گیرد.

تاریخ شهادت می دهد که هر گاه جامعه اسلامی از خط ولایت منحرف شد، جامعه را به زوال و نابودی می کشاند.

عید غدیر یکی از بزرگترین و ارزشمندترین اعیاد مسلمانان است وعید غدیر با ولایت پیوندی عمیق دارد و برای ما شیعیان از جایگاهی ویژه برخوردار است.

استقبال باشکوه مردم از مراسم و جشن های عید غدیر نشأت گرفته از اعتقادات دینی مردم است.

تبعیت از ولایت و رهبری بیش از 1400 سال می گذرد، مردم با پیروی از ولایت این حس را تاکنون زنده نگه داشته است و تا ظهور حضرت مهدی (عج) پذیرش اعتقادات در اذهان مردم زنده می ماند.

واقعه غدیر خم یادگار ارزش هاست و باید این واقعه تاریخی برای جوانان به خوبی تببین شود، امروز هدیه غدیر، ولایت و حکومت اسلامی در ایران است.

بیان تفکر ولایت از نبی مکرم اسلام و تبیین ولایت شناسی و ولایت محوری در روز غدیر شکل گرفت و باید نسل به نسل سینه به سینه انتقال یابد.

نعمت ولايت هديه خداوند در روز عيد غدير به بشريت است وغدير از عبرتهاي مهم تاریخ ماست كه با آنكه به موجب آيه‌ «فاعتبروا يا اولي الابصار» انسانها به عبرت گرفتن فرا خوانده شده اند؛ ولی انسانهاي زيادي از واقعه غدیر عبرت نگرفتند.

سوره مائده از جمله سوره هايي است كه يك جا بر پيامبر صل الله عليه و آله وسلم نازل گردید و هفتاد هزار ملك آن را تا زمين مشايعت نمودند.

ولايت و نبوت و ربوبيت كاملاً از هم جدايي ناپذيرند و نبايد به يكي عقيده داشت و ديگري را رها كرد، بلكه اعتقاد انسان نگامي صحيح است كه همه اين اعتقادات را با هم داشته باشد.

هر كس ولايت را بپذيرد حزب الله است و پيامبر از معرفي امام علي عليه السلام تا قبل از روز 18 ذي الحجه هراس داشت و هراس ايشان از عدم پذيرش مردم و كافر شدن آنها بود.

مائده اي كه براي مسيحيان از آسمان نازل شد، غذا بود و مائده اي كه براي مسلمانان نازل گرديد غذاي روحاني و « نعمت ولايت» بود.

اگر غدير فراموش شود مانند دوران صدر اسلام، سر صالحان بر نيزه خواهد رفت، بنابراين اين روز بزرگ را بايد پاس بداريم. در صدر اسلام نتيجه فراموشي غدير، بر سر نيزه رفتن فرزند پيامبر(ص) بود.

در غدير عبرت وجود داشت و اگر عبرت ها را دريابيم متوجه خواهيم شد، كه چرا رهبر فرزانه انقلاب پيوسته فتنه گران را نكوهش مي كند.

فتنه گران غدير را فراموش كردند، ما به همان اندازه كه تولي به ولايت علي (ع) داريم بايد تبري را هم فراموش نكنيم.

بيعت با غدير تنها مربوط به گذشته نيست بلكه بيعت با رهبر معظم انقلاب به عنوان خلف صالح معصوم (ع) و كسي كه با افتخار پرچم علوي را بلندكرده ، از همان سنخ است

امروز بايد ببينيم كه آيا از متمسكين به ولايت هستيم؟ امروز مصاديق بارز تمسك به علي (ع)و امامان شيعه تبعيت از ولي امر مسلمين است.

غدير سند راهي است كه مردم ما برگزيده اند، سند و محتواي آن به تواتر اثبات شده است، پيامبر اسلام (ص) در غدير فرمودند هركس كه من مولاي او مي باشم علي (ع) مولي و ولي اوست، هر معنايي غير از اين بي معنا مي باشد.

مروری برتاریخ صدراسلام :

فتنه وکینه وقدرنشناسی ونداشتن بصیرت وایمان قوی همیشه یکی ازعوامل اختلاف ونفاق وحتی جنگها بوده وهست همان وقت که ابوسفیان به دروغ ونفاق اسلام آورد ، همانها که دربرخی مواقع درجنگ ها وتصمیمات پیامبر درشرایط سخت تن نمی دادند وبه انتصابهای ایشان اعتراض می کردند ، همانهاکه درواقعه غدیر به دروغ وخودنمایی با علی (ع) بیعت نمودند وبه او تبریک گفتند اما درخفا برعلیه اوسخن می راندند ودرروز وفات پیامبر قبل ازاینکه به فکر دفن بدن مطهرش باشند برخلاف گفته ها وسفارش ایشان عمل نمودند وجانشین (خلیفه) انتخاب کردند آنهم بدون حضور حضرت علی (ع) . آنها که 25 سال حضرت علی راخانه نشین کردند بطوریکه می فرماید این مدت برای من همچون استخوانی درگلو وخاری درچشم گذشت .آنها که امام حسن مجتبی(ع) را تنها گذاشتند وایشان رامجبور به صلح با معاویه کردند وبعد ازوفات ایشان تابوتش راتیرباران کردند ونگذاشتن درکنارپیامبر(ص) دفن شود ووقتی که امام حسین (ع) ازمدینه به مکه حرکت کرد وازمکه درحال احرام وقبل ازانجام مناسک حج بیرون آمده وبسوی کربلا حرکت کرد مسلمانان وشیعیان واطرافیان امام کجا بودند وآیا ازخود سوال نکردندکه این امام ما بدون انجام مناسک حج نجا می رود آیا فریضه ای واجب تر ازمناسک حج ـن هم درمنا وجود دارد که امام بسوی آن فریضه می رود یا درصحرای کربلا که ندای هل من ناصرا ینصرونی سرداد وبا لب تشنه وتنها با 72 یاور حتی با طفل 6 ماهه خود به شهادت رسید موقعی بود که اسلام تا اروپا وآسیا وافریقا نفوذ کرده بود وپیروزهای بزرگ مسلمانان درتاریخ ثبت می شد ومسلمانان به خود می بالیدند درحالیکه درهمان زمان بهترین انسانهای روی زمین ونزدیکترین افراد به پیامبر رحمت درصحرای کربلا به شهادت میرسیدند مسلمانها کجا بودند وچه می کردند آیا 30 هزار جنگجویی که (کمترین تعداد شاره شده درروایات) درمقابل امام خود شمشیر کشیدند سراورا ازتن جداکردند ، بدن مطهرش را زیر سم اسبان گذاشتند، خیمه های اورا به آتش کشیدند وزن وبچه های اورا به اسارت بردند مسلمان نبودند همان مسلمانانی که ایمان ضعیف داشتند وبصیرتی نداشتند ومرعوب دشمن وساز وبرگ ووعده وعیدهای دشمن که خود را به دروغ امیر مومنان معرفی می کردند نشدند وآیا کسانیکه برای پول ، مقام ، غنیمت و… رفته بودند به آن رسیدند؟ آیا وقتی که به امام وولی خود پشت کردند به آرامش رسیدند وتوانستند به راحتی زندگی کنند یا حاکمان بعدی دمارازروزگارشان درآورد؟آیا30 هزارنفری که درکربلا برای جنگ به امام حسین آمده بودند ارغارت وچپاول اموال امام ویارانش به چه چیزی رسیدند ویعنی آنها نفهمیدند که مگر 72 تن انسان پاک وحلال خور وامام وامام زاده چقدر وسیله وامکانات دارند که ازغارت آنها حداقل 30 هزارنفر صاحب مال ومنال بشوند.یا اگر ازخزانه دولت هزینه شد که شد ، وامصیبتا وای براحوال کج اندیشان وبی بصیرتان تاریخ که با هزینه بیت المال برامام زمان خود تاختند واوویارانش رابه شهادت رساندند.

زمانیکه امام موسی کاظم (ع) 7 سال یا 14 سال درسیاه چال وزندان امویان برسربردند ودرنهایت هم درهمانجا غریبانه به شهادت رسید وغریبانه تشیع شد آیا مسلمانان درمدینه وبغداد نبودند.

وقتیکه امام رضا (ع) راغریبانه ازمدینه به طوس بردند واز اهل وعیال خود جداکردند ودرطول این مصیرچند هزارکیلومتری که باکاروان همراه بودند مسلمانان درمدینه ودرطول مسیر چه می کردند.

وقتی امام حسن عسگری (ع) درقلعه وحصار پادگان نظامی محبوس بودند وشدیدا رفت وآمدهای ایشان کنترل می شد وازاقوام وفامیل وشیعیانش جدا کرده بودند.

آن زمانی که امام زمان (عج) درسنین پایین تحت تعقیب بودند وبه ناچار وبه خواست خداوند که آخرین ذخیره الهی است ازدیدگان غیب شد وتاکنون هم شرایط مهیا نشده که ظهور نماید ودنیا رابه قسط وعدل اداره نماید ووعده الهی محقق شود وهمه اینها وموارد دیگر درچند چیز خلاصه می شود.

1 – نداشتن بصیرت دینی                2 – مال حرام             3 – راحت طلبی وسستی

4 – عدم شناخت امام و ولی زمان           5 – عزلت وگوشه نشینی

6 – مقام پرستی                             7 – شهوت                 8 – بدعت های بد

9 – تبعیت ازظالم                           10 – مال اندوزی         11 – …  

ولایت فقیه :

بعضیا فکر می کنند کار ولی فقیه،آوردن نان ،آنهم به موقع ،آنهم به قیمت مناسب و ارزان بر سر سفره مردم است، وقتی وظیفه و رسالت ولی فقیه را نان و آب تعریف شود،دیگر لازم نیست برای آوردن آب و نان ،فقیه باشد،شجاع باشد،مدیر و مدبر باشد،خداترس باشد،کافی است یکی باشد مثل اوباما،مثل آل سعود وهابی ، مثل صهیونیست ها مثل مزدوران داعشی از لجنزار خون و قطعه قطعه مردم بی گناه عراق و لیبی وسوریه نفت و منافع بدست می آورد،نانتان به جا،خانه هاتان به جا و همه چیز خوش و خرم.

کار ولی فقیه در یک کلام رشد است،رشد سیاستمداران،رشد مردم،رشد نانوا،رشد راننده،رشد منابع مادی و معنوی.

اگر کارش رشد نبود هیچ وقت با بعضی افکار کودکانه بعضی مردم ، که میخواهند کودک بمانند درگیر نبود،هیچ وقت در کوچه های کوفه مورد بی مهری و بی سلام و علیکی مردم قرار نمی گرفت،هیچ وقت زهر به خوردش نمی دادند ،هیچ وقت کربلایی نبود ، هیچ وقت14 سال درزندان وسیاهچال نمی افتاد ، هیچ وقت درغربت جان نمی داد وهیچ وقت هزاران سال ازدیدگان غیب نمی شد.

رشد با گنده شدن فرق دارد و مشکل هم همین است و همین است که بعضی از سیاستمداران و خواص و اساتید ،حرف ولی فقیه را یا نمی فهمند و یا بد می فهمند،آنها از رابطه با آمریکا می گویند تا در دنیا گنده شوند و چند کشور به اصطلاح پیشرفته برایشان کف بزنند . ولی فقیه از موضع رشد می گوید : نه،ما باید برای رشد و تعالی مان ،آمریکا را پله کنیم و رویش پا بگذاریم …شاید سخت باشد اما این سختی ها ،تحریم ها ،جنگ ها و نعره کشیدن های این غول بی شاخ و دم ،برای ما و ملت ما رشد به همراه دارد و رشد است که از یک فرهنگ یک تمدن می سازد،رشد است که یک ملت را در تاریخ جاودانه می کند،فکر و اندیشه و ایدئولوژیش را به دنیا صادر می کند… رشد است که چمران می سازد ،همت می سازد،که هر چند در عدد ریاضی 2نفراند اما در حساب الهی یک لشکرند،رشد 8سال یک کشور را بر 27 کشور دنیا دست خالی پیروز می کند،رشد،ماهواره امید به آسمان می فرستد،نانوتکنولوژی راه می اندازد،سلولهای بنیادین را توسعه می دهد،انرژی هسته ای می دهد،رشد، خیلی کارها می کند که گنده شدن نمی کند،و آمریکا هم از رشد ملتها بویژه ملت ایران می ترسد.نه از گنده هایی مثل چین،روسیه،ژاپن و آلمان و…، زیرا گنده ها،دیر یا زود تسلیم گنده تر ها می شوند اما رشد یافته ها هرگز سر تسلیم فرود نمی اورند.

اگر بعضی از ما کودک نبودیم و پا به پای ولایت فقیه رشد می کردیم و بزرگ می شدیم،مطمئنا امروز می توانستیم کارهای بزرگی در دنیا انجام دهیم،هرچند با همین مقدار کم،پیروی ،بازهم شما معجزه ولایت فقیه را دنیا می بینید،مدرک برای اثبات کارسازی ولایت فقیه ،تهاجم همه جانبه استعمارگران،شهوت پرستان،نااهلان،بی خداها به این اصل است. چون این اصل رشد آور است، رشد، درد دارد ،جان کندن دارد، سختی دارد،رشد ادمها را از درون بزرگ میکند و بعضی ادمها میخواهند کودک بمانند ، به درد کوچکی و کودکی دچارند و دلشان میخواهد همینطور هم بمانند و همینطورهم بمیرند ،اما رسالت ولایت درطول تاریخ ،بیرون اوردن ادمها از لاک کودکی خودشان است …. و این دلیل مقاومتها ودشنامهای انهابه ولایت است …..

حماسه 9 دی 1388 :

حماسه بزرگ 9 دی نقطه عطفی در تاریخ کشور و بشریت است و این حادثه عظیم و مهمی است که تا ابد در اذهان مردم ماندگار می ماند.

در این روز دوباره پیوند امت امام و امت ایجاد شد. حماسه 9 دی سبب شد نقشه هایی که بیش از دو دهه بود که دشمن برای براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران طرح ریزی می کردند از میان برچیده شود.

ثبت حماسه 9 دی در تاریخ موجب شد که دشمنان از این حادثه درس بگیرند و همه دنیا نیز فهمیدند که این ملت یک ملت شکست پذیر نیست و تا وقتی که مردم پشتیبان ولی امر باشند هر توطئه ای خنثی می شود.

امروز مستكبران رو به تزلزل و پرچم اسلام با شعار لا اله الا الله محمد رسول الله علي ولي الله با افتخار هر روز بالنده تر مي شود.

البته وانشاءا…. لایخلف المیعاد وعده خداوند تحقق خواهد یافت ودنیا با حکومت صاحب الزمان (عج) اداره خواهد شد وظلم وظالمان ، ستم وستمکاران ومستکبران به سزای اعمال خود خواهند رسید.

 

حسنعلی نوروزی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برو بالا