بسمه تعالی
کارآفرینی : Entrepreneurship : جلسه اول
مقدمه :
انسانها همواره درحال رشد وپیشرفت بوده بطوریکه امروزه فعالیت های اقتصادی ، اجتماعی ، تولیدی ، خدماتی و … روز به روز متحول شده وازپیچدگی خاصی برخوردار شده اند .
اشتغال ، رفاه وآسایش ، درآمد کافی ، افزایش درآمد ملی وسرانه و… ازدغدغه های جوامع امروزی است .
همه ما انسانها موجودی آزاد هستیم وحق مالکیت داریم وهرشخص دوست دارد مالکیت راتجربه کند ومثلا صاحب یک شرکت ، موسسه یاکارگاهی باشد.
انسانهای شجاع ومسئولیت پذیر ازطریق برنامه ریزی ، کاروتلاش ، خلاقیت ونوآوری باتشکیل شرکت ، سازمان ونهادهای مختلف اجتماعی ، اقتصادی وتولیدی دست به اقدام بزرگ ومهمی زده که هم برای خود اشتغال ودرآمدزایی ایجاد کرده وهم موجب افزایش اشتغال ودرآمد ملی درکشورمی گردد. به اینگونه انسانها کارآفرین می گویند.
کارآفرینی فرایندی است خلاق که انسانها ی کارآفرین با پذیرش مسئولیت هاوخطرات آن وبا ایجاد موسسات کسب وکار، فرصت ها وموقعیت های کاری جدید می آفرینند تا گامی در راه پیشرفت وترقی خود وجامعه بردارند
زندگی شغلی :
زندگی شغلی بخشی اززندگی افراد است که وظیفه اصلی آن کارکردن وکسب وکار وتامین معاش است . شروع زندگی شغلی افراد به شرایط فردی ، اوضاع اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی جامعه بستگی دارد.
انواع زندگی شغلی :
با توجه به بررسی وتحقیق های صورت گرفته زندگی شغلی به سه دسته تقسیم می شود.
1 – کارآفرینی
2 – خوداشتغالی
3 – استخدام
استخدام :
دراین نوع زندگی شغلی شخص درقالب یک قرارداد رسمی ومعتبر وقت ومهارت های خود را درمقابل دریافت وجه مشخصی دراختیار سازمان دولتی یا خصوصی قرارمی دهد .که موجب امنیت شغلی کامل یا نسبی برای مدت طولانی می شود.
کارآفرینی :
نوعی راه وروش زندگی است که همراه با تغییر ، تحول ، پویایی وحرکت می باشد.
این نوع زندگی توام با هیجان ، ریسک ، شکست ، پیروزی ، شوق ، تلاش ، خلاقیت وفرصت گرایی است .
زندگی شغلی کارآفرینانه را کسانی انتخاب می کنند که دوست دارند ازدیگران موفق ترباشند.
خوداشتغالی:
آنها درتلاش هستند تا موقعیت خود راحفظ کنند ومنافع اقتصادی خود رابدون داشتن ایده جدید یاخلق فرصت های جدید کسب وکارافزایش دهند . بدنبال یافتن یک شغل استخدامی برای خود هستند .
بنگاه های کسب وکار وشرکت های مربود به خوداشتغالی در درازمدت رشد وتوسعه چندانی ندارند .
مفهوم و واژه کارآفرینی :
عبارت است از فرآیند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه منحصر به فرد ی از منابع به منظور بهره گیری از فرصتها
واژه کار آفرینی از کلمه فرانسوی Entreprendre به معنای متعهد شدن نشات گرفته است. بنا به تعریف واژه نامه دانشگاهی و بستر : کارآفرین کسی است که متعهد می شود مخاطره های یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی ، اداره و تقبل کند. واژه کار آفرینی دیرزمانی پیش از آنکه مفهوم کلی کارآفرینی به زبان امروزی پدید آید ، در زبان فرانسه ابداع شد . در اوایل سدهه شانزدهم میلادی کسانی را که در امر هدایت ماموریت های نظامی بودند ، کار آفرین می خواندند . از آن پس درباره دیگر انواع مخاطرات نیز همین واژه با محدودیت هائی مورد استفاده قرار می گرفت . از حدود سال 1700 میلادی به بعد ، فرانسویان درباره پیمانکاران دولت که دست اندر کار ساخت جاده ، پل ، بندر و تاسیسات بودند ، به کرات لفظ کارآفرین را به کار برده اند.
کارآفرین فردی است که شرکتی را به منظور سود و رشد ، تاسیس و مدیریت می نماید و از آن برای پیشبرد اهداف شخصی استفاده می کند که ویژگی اصلی او رفتار نو آورانه است و از تجربیات مدیریت استراتژیک در فعالیت خود استفاده می کند.
تاریخچه کارآفرینی :
سال 1964 ، پیتر دراکر: کارآفرین فردی است که به خوبی ازفرصت ها استفاده می کند.
دهه 1970 : با ناکارآمدی فرایند های اداری ودیوانسالاری درشرکت ها وسازمانها ، فعالیت های کارآفرینانه مورد توجه مدیران ارشد آنها قرارگرفت واینگونه فعالیت ها را درشرکت ها وسازمانها رشد وگسترش دادند.
دهه 1980 : اهمیت تفکر وترویج روحیه کارآفرینانه مورد توجه وتاکید قرارگرفت وبه عنوان یک مزیت رقابتی مطرح شد.دراین دوره برکارآفرینی سارمانی تاکید گردید.
سال 1990 : اندیشه جدیدی ازحوزه کارآفرینی ارائه گردید وکارآفرینی موتور محرک تغییرات اجتماعی که موجب اشتغال مولد ، بهره وری نیروی انسانی وتجدید حیات ملی می شود معرفی شد.
تعریف كارآفريني :
” سرمایه هرگز ایده را به حرکت در نمی آورد بلکه این ایده است که محرک سرمایه است و موفقیت در کسب و کار ، با ایده ی نوآورانه و خلاق که به همراه سرمایه منجر به ارائه ی محصول جدید در بازار می شود رقم می خورد که این را اصطلاحا کارآفرینی می گوییم”.
کارآفرینی فرایند پویای تولید تدریجی ثروت است .کسانی این ثروت را تولید می کنند که ریسک های یزرگ مالی ، زمانی ویا تعهد شغلی را می پذیرند یا برای بعضی محصولات وخدمات ارزش می افزایند.
کارآفرینی فرایند خلق چیزی با ارزش ومتفاوت ازطریق اختصاص زمان وتلاش کافی ، همراه با خطر مالی ، روانی واجتماعی به منظور دریافت پاداش های مالی ، استقلال ورضایت شخصی است .
برای شناخت فرد کارآفرین باید ابتدا بدانیم که او چه کارهایی می کند و سپس در یابیم کدام خصوصیات و ویژگی های شخصیتی او را از دیگران متمایز می کند.کارآفرین فردی است دارای ایده و فکر جدید که از طریق فرآیند ایجاد کسب و کار ( کسب و کار خانگی ، کسب و کار مجازی، کسب و کار در مغازه یا شرکت یا سازمان ) توام با بسیج منابع و مخاطره مالی و اجتماعی ، محصول یا خدمت جدیدی را به بازار عرضه می کند.
تفاوت کارافرین با خلاق، نوآور ، مخترع ، سرمایه گذار و مدیر :
در خیلی از موارد، به خاطر نزدیکی و وجود تشابهات بین واژه های کارآفرین ، نوآور، مخترع، سرمایه گذار، و مدیر ، آنها را به جای یکدیگر به کار می برند. در این قسمت به تفاوت های آنان اشاره می شود.
خلاق :
خلاقیت یک پدیده ذهنی است و فرد خلاق کسی است که فکر و ایده ی جدیدی داردو به دنبال روش جدیدی برای هر موضوع است. به عنوان مثال هر کدام از افراد عادی در مواجه شدن با شیشه کثیف خودرو ، به این فکر می افتد که شیشه را تمیز کند. ولی فرد خلاق احتمالا به این فکر می افتد که چگونه می توان شیشه ای تولید کرد که کثیف نشود. در اینجا فرد خلاق به دنبال راه تازه برای یک مشکل است.
مخترع :
خلاقیت و اختراع به هم نزدیک اند.گفته شده که فرد خلاق ، به دنبال راه و روش تازه برای حل مشکل است. اما او هنوز راه و روش را پیدا نکرده است.ایجاد کننده راه و روش تازه ، همان مخترع است. پس مخترع کسی است که روش یا محصولی را برای اولین بار تولید می کند.در مثال فوق، کسی که شیشه ای تولید کند که کثیف نشود و نیاز به شستن نداشته باشد، مخترع است.
نوآور :
کسی است که قابلیت استفاده و مقرون به صرفه بودن محصول اختراع شده را بررسی و در صورت امکان، آن را تجاری می کند. در مثال بالا ، پس از اختراع شیشه توسط مخترع، فرد نوآور بررسی می کند که شیشه تولیدی در مقایسه با شیشه های قبلی، چقدر مقرون به صرفه و اقتصادی است.
سرمایه گذار :
سرمایه گذار کسی است که سرمایه ( مالی ) را در اختیار افراد (در اینجا منظور کارآفرینان است) می گذارد و در برابر آن در سود و منفعت به دست آمده نیز شریک می شود. در مثال فوق ، کارآفرین برای تجاری کردن محصول تازه اختراع شده (شیشه) احتمالا به سرمایه زیادی نیاز دارد.به همین دلیل با سرمایه گذاری صحبت می کند تا از سرمایه او برای انتقال محصول به بازار استفاده کند. سرمایه گذار نیز قبول می کند و سرمایه خود را در اختیار کارآفرین قرار می دهد و در پی آن، در سودی که او از این راه به دست می آورد شریک می شود.
مدیر :
مدیران ، واحد کسب و کار را اداره می کنند و کارآفرینان با نگاه فرصت گرایانه، واحد کسب و کار را راه اندازی می کنند. از آنجا که هر کارآفرینی مسئولیت تمام کارهای مربوط به کسب و کار را بر عهده دارد، به طور کلی می توان گفت هرکارآفرینی مدیر است اما هر مدیری کارآفرین نیست.
وجه تمایز مدیر با کارآفرین :
| کارآفرینان | مدیران |
| در آینده زندگی می کنند.
علاقه به تغییر دارند. فرصت گرا محسوب می شوند. یک خانه می سازند و بلافاصله برای خانه بعدی برنامه می ریزند. |
در گذشته زندگی می کنند.
علاقه به ثبات دارند. تهدید گرا محسوب می شوند. یک خانه می سازند و می خواهند تا ابد در آن زندگی کنند. |
کارآفرین :
همان گونه که در تعریف بالا نیز اشاره شد، کارآفرین کسب و کاری را برای خود راه می اندازد. او در راه اندازی و ادامه کسب و کار خود ، معمولا کارهای زیر را انجام میدهد
1 – سرما یه اش را با ریسک مواجه می کند.
2 – امور مربوط به خودش را خود شخصا سازماندهی می کند.
3 – تصمیم گیرنده ی کارش، خودش است.
4 – مجبور است برای ادامه فعالیت ، مشتریان را خودش پیدا کند.
5 – هم زمان به فعالیت های متفاوتی می پردازد.
اهمیت کارآفرینی :
همیشه مطابق معمول دریک شرکت ، سازمان یا کشوری طبق روال ومعمول توسعه اتفاق می افتد. استفاده مناسب ا زمنابع تولید ، کالاهای اقتصادی ، رشد وتوسعه ازطریق فعالیت های کارآفرینانه امکان پذیر است.
مزایای کارآفرین وفرایند کارآفرینی :
1 – رشد اقتصادی
2 – افزایش بهره وری
3 – خلق تکنولوژی ، محصول وخدمت جدید
رشد اقتصادی :
تحقیقات نشان میدهد اکثر کارکنان بخش صنایع الکترونیکی آمریکا با شرکت های کوچک درارتباط هستند که بیانگر اهمیت کارآفرینی ونقش آن دراشتغال و رشد اقتصاد ی است .
افزایش بهره وری :
جان کن دریک john ken drik معتقد است افزایش بهره وری به یک چیز بستگی دارد وآن هم کارآفرینی است .
خلق تکنولوژی :
بسیاری ازافرادی که با خلاقیت ، محصولات ، خدمات وتکنولوژی جدید خلق می کنند کسانی هستند که ازشرکت های بزرگ اخراج شده اند وپس ازاخراج با نوآوری به یک کارآفرین تبدیل شده اند.
نقش کارآفرینی درجامعه :
1 – اشتغال زایی : ازطریق بکارگیری افراد درموسسات موجب کاهش بیکاری می شود
2 – توزیع عادلانه ثروت : با توزیع عادلانه ومتناسب ثروت موجب کاهش اضطراب درجامعه می شود.
3 – سازماندهی منابع : بهره گیری ازسرمایه ها ومهارتهای سرگردان درجهت استفاده بهینه ازآنها
4 – بهبود کیفیت زندگی : با ارتقاء محصولات وارائه خدمات موردنیاز موجب زندگی راحت وساده درجامعه می شود .
5 – افزایش سود اجتماعی : ازطریق دریافت مالیات وواگذاری وصدور پروانه ها .
پایان جلسه اول : حسنعلی نوروزی