بسمه تعالی
گفتمان انقلاب اسلامی ، حضرت امام (ره) ومقام معظم رهبری :
نفوذ: بخش سوم حوزه نفوذ سیاسی
الف ) بسترهای نفوذ سیاسی:
بسترهای نفوذ سیاسی ناظز به فضا و شرایطی است که زمینه لازم برای نفوذ سیاسی در کشور را تسهیل و ساده می کند. که در اینجا به مهمترین آن ها اشاره می شود.
شکل گیری نیروهای سیاسی – اجتماعی جدید در کشور که متناسب با ارزش ها و هنجارهای لیبرال سرمایه داری زیست کرده و عمل می کنند.
این جریان جدید که نتیجه ناکارآمدی دستگاه آموزشی و تربیتی ساختارهای کشور و تهاجم رسانه ای و فرهنگی غرب می باشند، زمینه پذیرش فرهنگ غربی در میان آن ها بسیار زیاد می باشد.
وجود گروههای سیاسی غربگرا در درون کشور که پایگاه اجتماعی خاص خود را هم در عرصه نخبگی و هم در میان توده مردم نیز داراست. در حال حاضر این جریان سیاسی متمایل به غرب مقدرات و امورات کشور را بدست گرفته است و در تلاش است تا با پیروزی در انتخابات آینده تمام سنگرهای قدرت در کشور را به تصرف خود درآورده و نفوذ و قدرت خود را در درون کشور تحکیم بخشد. هر چه که این جریان سیاسی در کشور قدرتمندتر شود می تواند مهمل خوبی برای نفوذ کشورهای غربی در ایران باشند. آمریکایی ها نیز به این جریان سیاسی چشم طمع دوخته اند به گونه ای که اوباما در این مورد می گوید:
«به نظر من تندروهایی در داخل ایران حضور دارند که فکر می کنند مخالفت با ما (آمریکا) تلاش برای از بین بردن اسرائیل، ایجاد ناامنی در جاهایی مثل سوریه یا یمن یا لبنان کار درستی است. به نظر من در داخل ایران کسان دیگری هم هستند که معتقدند این کار سازنده نیست. اگر ما این توافق هسته ای را امضا کنیم، این امکان وجود دارد که موضع این نیروهای میانه رو را در داخل ایران تقویت کنیم».
مرکز امنیت آمریکای جدید هم آورده است:
«با سرمایه گذاری روی توافق هسته ای باید به دنبال ایجاد اصلاحات سیاسی و تداوم حمایت آمریکا از فعالان حامی ایجاد اصلاحات در ایران بود.» .
1 – عدم تبعیت مسئولان و مدیران ارشد کشور از رهبری و نداشتن همسویی و همگرایی فکری و رفتاری با رهبری بویژه در ابعاد مدیریتی، فرهنگی، سیاسی و ….
2 – ضعف و عدم ایستادگی و مقاومت مسئولان و مدیران ارشد کشور در برابر زیاده خواهی های نظام سلطه و نهایتا فراهم نمودن زمینه نفوذ دشمنان
3 – پذیرش تعهدات گسترده دولت مردان از موضع ضعف در مقابل قدرتهای سلطه گر در زمینه های هسته ای، سیاسی، دفاعی، حقوق بشر و… .
4 – پیگیری راهبردها، سیاست ها، خط و مشی های غربگرایانه در کشور در عرصه های سیاسی کمک بسیار زیادی به به کشورهای غربی برای نفوذ در کشور را فراهم می کنند.
5 – وجود دو قطبی های فکری و اندیشه ای در میان نخبگان کشور و درگیریها و اختلافات سیاسی که میان این دو جریان شکل گرفته می تواند قدرت مانور غربی ها برای سوء استفاده از فضای موجود را افزایش دهد.
6 – مهمترین بستر نفوذ سیاسی، برقراری مذاکرات هسته ای و انعقاد برجام میان ایران و کشورهای غربی است.
ب- راهبردهای نفوذ سیاسی :
همانگونه که قبلا نیز بین شد، هدف اصلی نفوذ در حوزه نخبگی، تخریب باورداشتها و ایجاد اشتباه محاسباتی در فکر و ذهن نخبگان حاکم بخصوص نخبگان حاکم می باشد. رهبر معظم انقلاب بیان می دارند که:
«امروز یک فصل مهمّی از فعّالیّت دشمنان جمهوری اسلامی -که البتّه ما از آنها اطّلاع داریم و حواس ما هست که چه‌کار دارند میکنند- همین است که محاسبات مسئولین را تغییر بدهند و افکار مردم را دست‌کاری بکنند» (بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و خانواده‌های آنان 15/7/1394).
روش های ایجاد نفوذ سیاسی را می توان در چند راهبرد اصلی مطرح کرد.
راهبرد هویچ و چماق: آمریکایی ها سعی دارند در بستر برجام با راهبرد هویچ و چماق سیاست نفوذ خود را در کشور پیگیری کنند. آن در راهبرد هویچ سه موضوع را برای جریان غربگرای حاکم بر ایران مطرح می کنند:
الف ) برداشتن تحریم ها و گشایش اقتصادی در کشور و کمک به پیروزی دولت در عرصه داخلی
ب ) دادن مشوق های مختلف سیاسی و اقتصادی
ج ) ورود ایران به فضای جهانی
آن ها همچنین در راهبرد چماق نیز موضوع برگشتن تحریم ها و عدم گشایش اقتصادی و در نهایت حذف دولت در فضای داخلی کشور را مطرح می کنند تا دولتمردان کشور را به همراهی با خود متقاعد نمایند.
دشمنان انقلاب وایران با مطرح کردن این موضوعات درصدند که با ریل گذاری مورد نظر خویش هم دولت را به مسیر دلخواه خود هدایت کنند و هم درصددند با ایجاد نوعی اشتباه محاسباتی در مختصات فکری دولتمردان آن ها را به این نقطه برسانند که تنها راه نجات کشور در شرایط فعلی کوتاه و کنار آمدن در برابر خواسته های نامشروع غربی هاست. این به این معناست که غربی با بکارگیری دیپلماسی پنهان و دیپلماسی رسمی با جریان غربگرایی حاکم بر دولت، هم به پیروزی آن ها در فتح سنگر به سنگر عرصه های قدرت کمک کنند و هم آن ها به این محاسبه غلط برسانند که منفعلانه وارد جامعه کشورهای غربی شده، به گونه های که درهای اصلی کشور بر روی کالاها و محصولات فرهنگی، آموزشی، سیاسی و اقتصادی دنیا باز نمایند و از این طریق بتواند فضای اصلی کشور را در اختیار بگیرند.
سیاست های نفوذ دشمنان برای ورود به عرصه سیاسی کشور:
1 – عادی سازی روابط با هدف تاثیر گذاری در حوزه های تصمیم سازی و تصمیم گیری (دیپلماسی رسمی و عمومی ) مقام معظم رهبری در این زمینه معتقدند:
«نفوذ سیاسی هم این است که در مراکز تصمیم‌گیری، و اگر نشد تصمیم‌سازی، نفوذ بکنند. وقتی دستگاه‌های سیاسی و دستگاه‌های مدیریّتی یک کشور تحت‌تأثیر دشمنان مستکبر قرار گرفت، آن‌وقت همه‌ی تصمیم‌گیری‌ها در این کشور بر طبقِ خواست و میل و اراده‌ی مستکبرین انجام خواهد گرفت؛ یعنی مجبور میشوند. وقتی یک کشوری تحت نفوذ سیاسی قرار گرفت، حرکت آن کشور، جهت‌گیری آن کشور در دستگاه‌های مدیریّتی، بر طبق اراده‌ی آنها است؛ آنها هم همین را میخواهند. آنها دوست نمیدارند که یک نفر از خودشان را بر یک کشوری مسلّط بکنند، مثل آن چیزی که در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 در هند این کار را کردند؛ از خودشان آنجا مأمور داشتند؛ یک نفر از انگلیس رئیس هند بود. امروز این امکان‌پذیر نیست؛ برای آنها بهتر این است که از خود آن ملّت کسانی در رأس آن کشور باشند که مثل آنها فکر کنند، مثل آنها اراده کنند، مثل آنها و بر طبق مصالح آنها تصمیم بگیرند؛ این نفوذ سیاسی است. [هدف این است که] در مراکز تصمیم‌گیری نفوذ کنند، اگر نتوانستند در مراکز تصمیم‌سازی [نفوذ کنند]؛ زیرا جاهایی هست که تصمیم‌سازی میکند. اینها کارهایی است که دشمن انجام میدهد. اگرچنانچه ما بیدار باشیم، امید آنها ناامید خواهد شد. آنها منتظر نشسته‌اند که یک روزی ملّت ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران خوابش ببرد؛ منتظر این هستند. وعده میدهند که ده سال بعد، ایران آن ایران نیست و دیگران هم که دیگر کاری نمیکنند! تصوّرشان این است. نباید گذاشت این فکر و این امید شیطانی در دل دشمن پا بگیرد؛ باید آن‌چنان پایه‌های انقلاب و فکر انقلابی در اینجا مستحکم باشد که مُردن و زنده بودن این و آن و زید و عمرو، تأثیری در حرکت انقلابی این کشور نگذارد؛ این وظیفه‌ی اساسی نخبگان سپاه و همه‌ی نخبگان انقلابی این کشور است.» (بیانات در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامى 25/6/1394).
2 – تعمیم تعاملات از موضوع هسته ای به مسائل دیگر (منطقه ،حقوق بشر،تروریسم و …).
سیاستمداران آمریکا پس از توافق برجام معتقدند این نکته را تکرار کرده و جا بیاندازند که وقتی در موضوع هسته ای می توان با ایران، به توافق رسید چرا در موضوعات دیگر با ایران مذاکره نکنیم، از این رو، به شدت به دنبال آن هستند که موضوع بحران منطقه از جمله سوریه، عراق، یمن، بحرین و … را نیز محور مذاکرات با ایران قرار دهند، و بدین طریق امتیازات خود را کاملا از ایران بگیرند و به اهداف خود برسند. کامرون نخست وزیر انگلیس در این مورد می گوید:
«ما خواستار تغییر در نگرش ایران در موضوعاتی مانند سوریه و یمن و تروریسم در منطقه و تغییر در رفتار(ایران) هستیم.».
لذا بر همین اساس است که رهبر معظم انقلاب در خطبه های نماز عید سعید فطر فرمودند:
«چه این متن تصویب بشود و چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید … نکته بعدی این است که با این مذاکرات و با متنی که تهیه شده است، در هر صورت سیاست ما در مقابل دولت مستکبر آمریکا هیچ تغییری نخواهد کرد. همان طور که بارها تکرار کردیم ما با آمریکا در مورد مسائل گوناگون جهانی و منطقه ای مذاکره ای نداریم … سیاست های آمریکا در منطقه با سیاست های جمهوری اسلامی 180 درجه اختلاف دارد».
همچنین در دیدار با وزیر خارجه، سفرا و مسئولان نمایندگی های جمهوری اسلامی در تاریخ 10/8/1394 فرمودند:
«اهداف آمریکا در منطقه 180 درجه با اهداف ایران متفاوت است. سیاست خارجی کشور با رفت و آمد دولتها با سلایق سیاسی گوناگون تغییر نمی کند. اجرای سیاست انقلابی در عمل با برخی غفلتها، کم کاریها، ناهوشمندیها و موانع خارجی همراه بوده اما جایگاه عزتمند فعلی مدیون همین سیاستهای حکیمانه است، اگر به این اصول عمل نکرده بودیم، خدا می داند در داخل مرزها با چه مشکلات و ضربات عجیبی دست به گریبان می شدیم. مسئولین وزارت خارجه، سفرا کارداران با استحکام، اقتدار و افتخار ادامه اصول انقلابی و راهبردهای ثابت سیاست خارجی را تکرار کنند تا بیگانگان و دنباله های داخلی شان به تغییر در سیاست خارجی دلخوش نکنند».
3- تضعیف گفتمان مقاومت و انقلاب اسلامی و جایگزین کردن گفتمان ملی و سکولار
4 – تبدیل نظام به یک سیستم بروکراتیک صرف و سکولار با رنگ و لعاب اسلامی و از بین بردن هر نوع تفکر انقلابی.
5- رشد دموکراسی بورژوازی غربی از طریق الیت های سیاسی و اقتصادی.
6- دو قطبی سازی بین نخبگانی و بین نظام و مردم ( توافق هسته ای ، انتخابات ، مسائل منطقه ای و …)
7 – تقویت جریان غربگرا و تلاش برای قدرت یابی آن در داخل (جابجایی در قدرت ) بخصوص در انتخابات آینده.
8- تحریف، تضعیف و مقابله با ولی فقیه و کاهش اعتبار رهبری
9- تخریب و تضعیف نهادهای حاکمیتی و انقلابی (سپاه ، مجلس ، شورای نگهبان و …).
10 – عادی سازی روابط و تعاملات با غرب به ویژه آمریکا (نرمالیزاسیون )
11 – نفوذ در ساختار و ارتباط گیری با مسئولین جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان لابی گری از جمله شورای نایاک
12 – تربیت رهبران آتی ایران و ایجاد پل ارتباطی با استفاده از فرصت تحصیل نخبگان دانشگاهی ایران در خارج از کشور و به ویژه آمریکا و انگلیس
13 – نفوذ در قالب ترویج اصلاحات سیاسی، اجتماعی و حمایت از فعالان این عرصه
14 – گسترش اقدامات مؤسسات مرتبط با آمریکا در راستای پروژه نفوذ از جمله مؤسسه صلح اسلو
15 – ایجاد پوشش های مدنی، علمی، فنی و بهداشتی برای فعالیت های سیاسی امنیتی از جمله شبکه جهانی رهبران جوان جهانی
16 – تقویت ارتباط با نهادهای غیردولتی و مدنی در ایران از جمله سفر اخیر گودمن از آمریکا و ملاقات با برخی مسئولین دانشگاههای تهران
17- نفوذ عناصر سیاسی و امنیتی در قالب تورهای گردشگری جهت ارتباط گیری با تصمیم سازان و تصمیم گیران سیاسی
18 – توسعه حضور دیپلماتیک و سیاسی در ایران از جمله برگزاری نشست امنیتی مونیخ در ایران
19 – تلاش وافر در تاثیرگذاری بر صندوقهای رأی به منظور تضمین ادامه روند مذاکره در دوره زمانی بیش از 10 سال عمدتاً از طریق کارآمد جلوه دادن جریان طرفدار مذاکره
20- حمایت از جریان غربگرای داخلی و سلطه‌پذیر به‌عنوان آخرین نقطه‌ی امید نظام سلطه در ساختار قانونی کشور در کرسی های مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان
21-تصویرسازی وارونه با تاکتیک نزدیک شدن و دوست جلوه دادن جهت اثرگذاری بر مسئولین ارشد نظام
22-جایگزینی دشمن فرضی به جای آمریکا و دشمن مشترک با آمریکا (داعش)
ج- سیاستهای سد نفوذ:
1. مقابله با زمینه های نفوذ دشمن در حوزه های تصمیم گیری و تصمیم سازی
2. تعمیم گفتمان انقلاب اسلامی در میان مردم و مسئولین
3. ممانعت از حضور سیاسی رسمی و غیر رسمی آمریکا در ایران و رد هرگونه تقاضا برای دفتر حافظ منافع
4. تثبیت گفتمان اقتدار و استکبارستیزی
5. حفظ و تقویت روحیه ، تفکر و عمل انقلابی
6. حفظ و تقویت وحدت ، یکپارگی و تثبیت آرامش و ثبات سیاسی به ویژه در آستانه انتخابات
7. توقف دشمن در موضوع هسته ای و جلوگیری از تسری به موضوعات دیگر
8. حفظ محبوبیت و نفوذ معنوی رهبری در متن جامعه و پیوند امام و امت
9. مقابله با طرح های دوقطبی سازی و دو دستگی در میان نخبگان و مردم (توافق هسته ای ، انتخابات و …)
10. ممانعت از قدرت یابی و بازیگری غرب گرایان در عرصه های تصمیم گیری فرهنگی ، سیاسی و …
11. مقابله با فشارهای داخلی و خارجی به نهادهای نظارتی و حفاظتی نظام (شورای نگهبان،سپاه و …)
12. حفظ روحیه اعتماد ملی به نظام ( مقابله با سوء استفاده های مالی ، سیاسی ، قضایی و …)
13. راه اندازی ، حمایت و هدایت گروههای سیاسی و فرهنگی در کشورهای حریف (حزب ،سمن ، لابی و…)
14. جلوگیری از وادادگی دولت در برابر دیپلماسی عمومی آمریکا در عرصه های علمی فرهنگی ورزشی و …
15. جلوگیری از تبدیل شدن صحنه انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان به بستر نفوذ عوامل دشمن و عناصر مساله دار و همگرا با غرب
16. حمایت از نقش آفرینی بدون مسامحه و قدرتمند ساختارها و نهادهای نظارتی و کنترل کننده در خصوص نفوذ سیاسی
17. بازخوانی پیشینه خط سازش و حساس نمودن افکار عمومی در خصوص تغییر رفتار سیاسیون در مواجهه با آمریکا
18. تقویت نیروی محرکه جریانات انقلابی با محوریت جنبش دانشجویی همسو با نظام
19. تقویت گفتمان انقلاب اسلامی در مردم و مسئولین جهت خنثی سازی القائات دشمن و اتخاذ موضع انقلابی
20. معرفی وضعیت اسف بار کشورهایی که مسیر دوستی با آمریکا را طی نموده اند(وضعیت مصر، کره، اندونزی، مالزی، ترکیه، عربستان و….)
21. تقویت وحدت بین مردم و مسئولین به منظور جلوگیری از ایجاد فضای دوقطبی در جامعه و توسعه روزنه های نفوذ
22. توسعه مطالبات مردمی در جهت تقویت گفتمان انقلاب اسلامی در مقابل گفتمان استکبار
23. افشاگری عمومی و مستمر نسبت به اقدامات دشمن در عرصه نفوذ در کشور و اهداف و خواسته های نامشروع آنها
24. تبیین ماهیت نفوذ دشمن در سایر کشورها و ترسیم تبعات و جایگاه کشورهای هدف پس از تحقق نفوذ
25. نشر و اطلاع رسانی ویژه از ابعاد نفوذ سیاسی امنیتی صرفا در سطح تصمیم سازان و تصمیم گیران نظام
26. جلوگیری از وحدت گفتمانی در میان جبهه مخالفین انقلاب با برخی مسئولین داخلی و قشر خاکستری
27. تقویت ساز و کارهای بازدارنده قانونی در مجلس شورای اسلامی در جهت مصونیت سازی حداکثری مراکز تصمیم ساز و مسئولین و جلوگیری از نفوذ در ساختار جمهوری اسلامی ایران
28. ممانعت جدی از حضور افراد مرتبط با سرویسهای بیگانه در مراکز تصمیم سازی مهم
29. – ایجاد ساز و کار قضایی شفاف و قاطع جهت تامین بازدارندگی حداکثری
30. – تامین قاطعیت در برخورد سیاسی با عوامل خارجی یا دیپلمات فعال در حوزه نفوذ در کشور
پایان بخش سوم : ادامه دارد
حسنعلی نوروزی www.hasanalinorouzi.ir